Het jaar eindigt in een periode van sfeer en gezelligheid met Kerst als hoofdmoot. Balando sluit zich hierbij aan en met een flink op elkaar ingespeelde ploeg werd in een mum van tijd de zaal omgetoverd tot een feeëriek kersttafereel.
De leden waren ruimschoots voor het afgesproken tijdstip aanwezig om ten volle te kunnen genieten van de sfeer. Bij binnenkomst werd iedereen feestelijk verwelkomd door gastheer Willy en gastvrouw Mia. De meegebrachte geschenkjes werden keurig onder de boom gelegd en onder het nippen aan een aperitiefje werd in groepjes nog eens goedkeurend de versiering gemonsterd. Willy, aangestelde vrijwilliger voor gastheer, ober en fotograaf kweet zich als geen ander van zijn taak zo met het dienblad voor zich en het foto toestel op de rug.
In voorafgaande mails werd reeds medegedeeld dat het diner zou afwijken van voorgaande edities maar we hadden toch het volste vertrouwen dat het ook nu weer goed zou worden – en terecht want de catering had oog en tongstrelende gerechten voor ons klaar staan. Inderdaad de Thaise aanbeveling was een schot in de roos en zeker niet “taai”.
Na het diner was het de hoogste tijd om de beentjes eens los te gooien want van dat zitten krijg je maar stramme spieren.
Klokslag twaalf kwam zoals de traditie het wil – Ho, ho, ho – de man in het rood van – jawel, zoals hij zelf beweert, uit Lapland. Deze olijke dikkerd trakteerde ons op zijn gekende grapjes en aan iedere tafel mocht er zich iemand voorbereiden op een goedlachs grapje of een niet kwaad bedoeld steekje.
De Kerstman hielp achteraf nog mee met de verdeling van de grote geschenken en poseerde graag zoals een filmster, voor een foto met de winnaars.
Alvorens afscheid te nemen deelde hij nog de meegebrachte cadeautjes uit.
Hierna werd de dansvloer weerom ingenomen en dit tot de kleine uurtjes weer groter begonnen te worden en alle aanwezigen druppelsgewijs voldaan en tevreden huiswaarts keerden.