Zoals de traditie het wil en het een goede vereniging betaamt werd een alweer succesvol dansjaar ook nu weer afgesloten met een onvergetelijk slotfeest. Zoals gebruikelijk werden de gasten ontvangen met een heerlijk aperitiefje waarna er kon aangeschoven worden voor een overheerlijk Italiaans buffet. Alles werd piekfijn opgediend en daarna gretig verorberd, waarbij de smaakpapillen weer eens uitzonderlijk verwend werden.
Ook nu weer was het uitkijken wat de 1ste– jaars danscursisten hadden bedacht om onze dansleraars – Willy en Mia – te verrassen. Even leek het feest, waar er nu toch al een goede sfeer heerste, te worden verstoord door een ietwat vreemd/ opmerkelijk/ verloren gelopen/ niet te definiëren mans- of vrouwenpersoon die met een trapladdertje een blijkbaar nog vergeten klus kwam uitvoeren. Iedereen heel verwonderd tot het lichtjes begon door te dringen dat dit mysterieus personage eigenlijk wel eens bij het act kon horen dat de 1ste-jaars bedacht hadden. Na de “korte” speech – waarbij de aandacht van Willy vooral getrokken werd door de perkamentafroller (dit nieuwe woord in onze rijkelijk Nederlandse taal dient zeker opgenomen te worden in ‘De Dikke Van Dale”) die de “hele” speech – rol van meer dan 2 m. – onbeweeglijk, staande op een stoel, armen hoog in de lucht (reikwijdte ca. 2,80 m.) geduldig de ganse rol tussen duim en wijsvinger heel beheerst met Stoïcijnse gezichtsuitdrukking wist af te rollen. Na een bloemlezing van significante ervaringen, indrukken, anekdotes hadden deze 1ste-jaars dansfanaten als tegenprestatie voor al de aangeleerde danspassen, op hun beurt bedacht Willy en Mia ook eens een dansje aan te leren wat ook hier weer voor de nodige hilariteit zorgde. Na de uitreiking van de welverdiende diploma’s waarmee het academisch halfuurtje werd afgesloten, was het dan eindelijk tijd om de net opgeslagen calorieën te gaan verbranden volgens het concept van de vrije oefenavonden.
Na al redelijk goed ingedanst te zijn hadden Willy & Mia blijkbaar nog een verrassing in petto nl. – een heus life-optreden van het orkest “De Oldie Crackers” die speciaal voor deze avond een dans-playlist met – hoeft het nog gezegd bijna allemaal Oldies-krakers – hadden ingeoefend, waarbij het dringen werd voor een plaatsje op de dansvloer. Met de mooie stem van Marie-Lou en dito vertolking van het clublied, speciaal geschreven voor dansclub Balando, sloten zij hun 2-delig optreden af en konden we niet meer dan vaststellen dat dit weer een zeer geslaagde slotavond was geweest.
Wij wensen verder iedereen alvast een welverdiende vakantie met hopelijk nog wat dansplezier op onze zomeroefenavonden en vooral iedereen weer paraat voor het nieuwe dansseizoen op onze Opendeur op 2 sept.